|365|
1. ’n Appèl moet so kort en kragtig en duidelik as moontlik opgestel word, met geen omhaal van woorde nie.
2. ’n Appèl moet so min as moontlik gronde hê waarop dit gefundeer word. Daar bestaan ’n verkeerde persepsie dat hoe meer gronde daar is waarop ’n appèl rus, hoe beter is die kans op sukses; die teenoorgestelde is egter waar. Daar is min dinge wat ’n meerdere vergadering so frustreer en irriteer as ’n onnodige aantal appèlgronde en ’n groot omhaal van woorde wat geen bydrae lewer tot die opheldering van die onderhawige saak in die appèl nie.
3. Sorg dat daar betyds van die voorneme om te appelleer kennis gegee word aan die vergadering teen wie se besluit geappelleer word (kyk punt 1d op bladsy 68 van die Kerkordeboekie). Sodoende word ten minste een moontlikheid uitgeskakel dat die appèl nie ontvanklik verklaar word nie.
4. Stel die appèl betyds tot beskikking van die meerdere vergadering waar dit sal dien, sowel as aan die mindere vergadering teen wie se besluit geappelleer word, sodat daar genoeg tyd vir voorbereiding en verweer is (kyk besluit van Sinode 1985, Handelinge p. 524 en 525).
5. Haal die besluit waarteen geappelleer word, woordeliks in die oorspronklike formulering en notulering aan in die appèl; verkry daarvoor ’n gewaarmerkte afskrif uit die betrokke notule.
6. Gee die gronde waarop jou appèl rus, in jou eie woorde kort, saaklik en duidelik weer in die lig van punt 2 hierbo. Motiveer (verduidelik) dan elke appèlgrond in 1 of meer afsonderlike punte — weer so kort, saaklik en duidelik as moontlik. Elke appèlgrond en motivering moet afsonderlik genommer word.
7. Appelleer slegs wanneer jou persoonlike reg gekrenk is, en nie teen elke besluit waarmee jy nie saamstem nie (kyk p. 142 van hierdie boek). Moet ook nie oor allerlei onbenullighede appelleer nie! Dit is nie tot eer van die Here, tot welsyn van die kerke en tot voordeel van die betrokke vergaderings wie se tyd só in beslag geneem word
|366|
nie. Win objektiewe mening(s) in oor wat belangrik en wat onbenullig is.
8. Daarteenoor: appelleer asseblief as dit oor belangrike beginselsake gaan — al staan jy met jou appèl manalleen! Te veel lidmate en ampsdraers laat maar, ter wille van liefde en vrede, Gods water oor Gods akker loop wanneer verkeerde en skadelike praktyke in die kerk ingevoer/toegelaat word!
’n Appèl behoort die onderstaande volgorde te hê:
1. Kort skets van die agtergrond en/of verloop van die saak
waaroor dit in die appèl gaan, slegs vir duidelikheid; dit moet
egter sover as moontlik nie oorvleuel met die inhoud van die
appèl nie.
2. Woordelikse aanhaling van die besluit waarteen geappelleer
word, volgens die uittreksel uit die notule.
3. Die verskillende gronde van die appèl in die appellant se eie
woorde, elk apart genommer, byvoorbeeld: „Appèlgrond 1”,
„Appèlgrond 2”, en so meer.
4. Een of meer punte van motivering by elke appèlgrond ter
verduideliking, byvoorbeeld: by „Appèlgrond 1” sal die
motiveringsnommering só lyk:
1.1 Motivering:
1.1.1 .........................................
1.1.2 ......................................... en so meer.