|212|
Die nasionale sinode is ’n vergadering van al die partikuliere sinodes (of betrokke mindere vergaderings) waarheen elke partikuliere sinode (of betrokke mindere vergadering) ’n gelyke aantal bedienaars van die Woord en ouderlinge, soos die nasionale sinode bepaal, afvaardig. Die nasionale sinode vergader driejaarliks tensy dit na die oordeel van minstens twee partikuliere sinodes (of betrokke mindere vergaderings) noodsaaklik geag word om ’n buitengewone vergadering byeen te roep.
Die nasionale sinode is ’n vergadering van al die partikuliere sinodes. Waar daar geen partikuliere sinodes geïnstitueer is nie, vaardig die betrokke mindere vergaderings af na die nasionale sinode (by Nasionale Sinode Middellande, waar daar geen partikuliere sinodes is nie, word dit deur die klassisse gedoen; by Nasionale Sinode Soutpansberg, waar daar geen klassisse en partikuliere sinodes is nie, word dit deur die plaaslike kerke gedoen).
Wat geld van die afvaardiging na die partikuliere sinode, geld toepaslik ook van die afvaardiging na die nasionale sinode (kyk p. 206).
Soms word daar gepleit dat die afvaardiging na meerdere vergaderings by wyse van toerbeurt moet geskied. Die argument is dat sekere predikante andersins nooit na ’n sinode afgevaardig sal word nie; bowendien kan die situasie, dat dieselfde predikante altyd na die sinodes afgevaardig word, maklik hiërargie in die hand werk.
Hierop moet geantwoord word dat ’n sinode nie ’n leerskool is waar ondervinding deur middel van afvaardiging opgedoen word nie. Sinodes is regeerliggame in belang van die plaaslike kerke; daarom behoort slegs die mees geskikte broeders afgevaardig te word. Ander predikante
|213|
(en ouderlinge) kan as besoekers die sittings van sinodes bywoon om op so ’n wyse ondervinding op te doen (kyk by art. 42, p. 189).
Die nasionale sinode vergader elke drie jaar. Soos in die geval van die partikuliere sinode, is dit slegs ’n praktiese reëling. Indien nodig, kan die nasionale sinode meer dikwels byeenkom.
Indien ’n buitengewone of vervroegde nasionale sinode noodsaaklik is, moet minstens twee partikuliere sinodes (of betrokke mindere vergaderings) daartoe instem (kyk p. 201 e.v.).
Die Sinode van 1976 het die besluite van vorige Sinodes insake die werkswyse van die nasionale sinode gewysig en aangepas (Handelinge p. 14-19). Latere Sinodes het verskillende wysigings hierby aangebring, wat reflekteer in die rapporte van die onderskeie Deputate vir die Programmering van die Agenda vanaf Sinode 1979.