|163|
Dieselfde seggenskap het die klassis oor die kerkraad wat die partikuliere sinode oor die klassis, die nasionale sinode oor die partikuliere sinode en die algemene sinode oor die nasionale sinode het.
In die raamwerk van hierdie artikel moet onderskei word tussen „seggenskap” en „gesag”. In die kerk het slegs Christus, as Hoof van die kerk, gesag. Hy dra sy gesag ook aan geen mens oor nie. Hy oefen egter sy gesag uit deur mense wat Hy daartoe roep en wat sy gesag bedien. Hierdie mense (ampsdraers) verkry dan van Christus seggenskap in die bediening van sy gesag.
Deur middel van hierdie ampsdraers (as afgevaardigdes) verkry ook kerklike vergaderings „seggenskap”.
Daar moet dus nie gepraat word van die gesag van kerklike vergaderings nie, maar van die gesag in kerklike vergaderings. Want in die kerk is daar slegs een gesag, en dit is die gesag van Christus.
Daar mag egter wel gepraat word van die seggenskap van kerklike vergaderings, soos in hierdie artikel.
In hierdie artikel word die verhouding tussen die verskillende kerklike vergaderings bepaal.
Die verskillende kerklike vergaderings het „dieselfde” seggenskap, dit beteken „identiese” of „gelyke” seggenskap.
Die vergaderings mag dus nie in hiërargiese rangorde van laag na hoog ingedeel word met laere, hoëre en hoogste seggenskap nie. Elke kerklike vergadering oefen „dieselfde” seggenskap uit, naamlik die seggenskap wat Christus as Hoof aan hulle verleen. Daar is dus geen wesenlike verskil tussen die seggenskap van die verskillende vergaderings nie.
|164|
Kragtens artikel 30 het elke vergadering „seggenskap” in dié sake wat by hom tuishoort. Dit beteken dat kerklike vergaderings normaalweg nie die reg het om in mekaar se sake „in te meng” nie.
Tog het die verskillende vergaderings „seggenskap” oor mekaar, soos in hierdie artikel bepaal word. Dit impliseer dat die mindere vergaderings hierdie seggenskap moet eerbiedig en hulle aan die besluite van meerdere vergaderings moet hou (kyk art. 31).
Op p. 130 is beredeneer dat en wanneer ’n meerdere vergadering mag ingryp in die sake van ’n mindere vergadering.
Hier kan bygevoeg word dat wanneer ’n klassis ’n kerkraad uit die amp afsit kragtens artikel 79 KO (kyk p. 130 e.v. hiervan), die gemeente tydelik onder die sorg van ’n naburige kerkraad geplaas word, totdat ’n nuwe kerkraad ingestel is (kyk art. 39 KO).