|318|
Geen kerk mag oor ander kerke, geen bedienaar van die Woord oor ander bedienaars van die Woord, geen ouderling oor ander ouderlinge en geen diaken oor ander diakens enige heerskappy voer nie.
In die Gereformeerde kerkregering is daar hoegenaamd geen plek vir enige hiërargiese heerskappyvoering nie.
Daarom is daar in Gereformeerde Kerke geen tydelik/permanente moderators, geen leier-ouderlinge of -diakens en geen oorheersing van een predikant deur ’n ander waar daar meer as een predikant in ’n gemeente werk nie.
In vorige artikels is hierdie beginsel toegepas op bepaalde situasies, byvoorbeeld artikels 17, 35, 37 en 41.
Alhoewel dit nie met soveel woorde gestel word nie, is die implikasie in hierdie artikel dat by volhardende verkragting van hierdie beginsel, die kerklike tug toegepas moet word. Daarom vorm hierdie artikel ook deel van die sogenaamde „tugartikels”. Let veral op die sterk bewoording in die begin: „Geen kerk mag ...” (my kursivering, J.V.).
Die beginsel in hierdie artikel moet ook konsekwent toegepas word by afvaardiging na meerdere vergaderings.
Groter kerke/klassisse/partikuliere sinodes/nasionale sinodes mag nie meer afgevaardigdes na meerdere vergaderings stuur as kleineres nie. Dit word tans gereël in artikels 41, 47, 50 en 51.
Verandering van hierdie reëlings sal die baie belangrike, onmisbare beginsel in artikel 84 geweld aandoen — met onoorsienbare skade vir die welsyn van die kerke in kerkverband.