Artikel XXXI.
Zoo iemand zich beklaagt door
de uitspraak der mindere vergadering verongelijkt te zijn,
dezelve zal zich op eene meerdere kerkelijke vergadering beroepen
mogen; en ’t gene door de meeste stemmen goedgevonden is, zal
voor vast en bondig gehouden worden. Tenzij dat het bewezen worde
te strijden tegen het woord Gods, of tegen de Artikelen in deze
generale synode besloten, zoo lang als dezelve door geene andere
generale synode veranderd zijn.
Artikel 31.
Beroep op meerdere vergaderingen
Zo iemand zich beklaagt door de uitspraak der mindere vergadering
verongelijkt te zijn, dezelve zal zich op een meerdere kerkelijke
vergadering beroepen mogen; en ’t gene door de meeste stemmen
goedgevonden is, zal voor vast en bondig gehouden worden. Tenzij
dat het bewezen worde te strijden tegen het Woord Gods, of tegen
de artikelen in deze kerkorde.
De synode besluit in de beslissingen over gevallen, waarin van het recht van appèl kennelijk misbruik is gemaakt, niet met een eenvoudige afwijzing van het ingesteld appèl te volstaan, doch daaraan voortaan steeds toe te voegen een ernstige vermaning en bestraffing vanwege dat misbruik”. (Sneek, 1939)
Toelichting:
1. Slechts het slot is anders geformuleerd. Breedvoerige
bespreking van suggesties om winst uit de discussies rondom dit
artikel te verwerken leidde tot de conclusie dat het het beste is
de tekst onveranderd te laten.
2. Er is geen onderscheid gemaakt tussen twee leden, evenmin is
dit artikel gesplitst in twee artikelen, één met betrekking tot
het recht van beroep en één ten aanzien van de besluitvorming van
kerkelijke vergaderingen.
3. Er is ook niets nader bepaald betreffende hantering van het
recht van beroep, ook al is er duidelijk reden om te streven naar
een verandering, waardoor het agendum van met name een generale
synode minder belast wordt. In verband met dit laatste is
opgenomen de bepaling van de synode van Sneek, 1939.
4. Ook is afgezien van een regeling van het zoeken van
revisie.
5. De conclusie was, dat elke poging tot nadere regeling vragen
opriep, die tot nog bredere omschrijving zouden nopen.
Zie voor bespreking artikel 30.
Artikel 31.
Zo iemand zich beklaagt door de uitspraak der mindere vergadering
verongelijkt te zijn, dezelve zal zich op een meerdere kerkelijke
vergadering beroepen mogen; en ’t gene door de meeste stemmen
goedgevonden is, zal voor vast en bondig gehouden worden. Tenzij
dat het bewezen worde te strijden tegen het Woord Gods, of tegen
de artikelen in deze kerkorde.
De synode stelt dit artikel direct na eerste lezing vast. Zij gaat uit van de tekst van de commissie.
31. Zo iemand zich beklaagt door de uitspraak der mindere vergadering verongelijkt te zijn, dezelve zal zich op een meerdere kerkelijke vergadering beroepen mogen; en ’t gene door de meeste stemmen goedgevonden is, zal voor vast en bondig gehouden worden. Tenzij dat het bewezen worde te strijden tegen het Woord Gods, of tegen de artikelen in deze kerkorde.
Dit rapport behandelt het betreffende artikel niet.
33.Artikel 31 (acta)
T.
1. De bekende uitdrukking ‘vast en bondig’ is een synoniemenpaar,
zoals er in het middelnederlands en zeventiende-eeuws vele
voorkomen, waarin beide termen hetzelfde betekenen. Deze
dubbeltermen behoren bij taalkundige vernieuwing door één woord
vervangen te worden In het Middelnederlands Handwoordenboek
(Verdam) vinden we als hier in aanmerking komen de betekenissen,
voor ‘vast’” bindend, van kracht; voor ‘bondich’: bindend, geldig
in rechte. Depp. kozen voor de term ‘bindend’.
2. Er stond dat de appellant zich van de mindere op een meerdere
vergadering mag beroepen. Depp. menen dat de bedoeling zuiverder
wordt weergegeven door verwisseling van de lidwoorden.
3. ‘Zich beklagen’ heeft al iets in zich van het volgende ‘zich
beroepen’, vgl. Verdam die als 3e betekenis vermeldt: ’hem
beklagen van een vonnis’: ‘in beroep gaan, appelleren’. Andere
betekenissen zijn, dat iemand zich in het algemeen over iets
beklaagt, of dat hij ‘weeklaagt over zichzelf’. Depp. menen dat
‘van oordeel zijn’ hier een betere term is.
Voorstel
Als iemand van oordeel is dat hem door een uitspraak van een
mindere vergadering onrecht is aangedaan, kan hij zich beroepen
op de meerdere vergadering.
De uitspraak die bij meerderheid van stemmen gedaan is, zal als
bindend worden aanvaard, tenzij bewezen wordt dat zij in strijd
is met het Woord van God of met de kerkorde.
Art.31.
Uw commissie is blij met de korte verklarende opmerkingen van
dep. in “bruin”, pag.42, T.1-3.
“zal als bindend worden aanvaard”; in deze formulering klinkt
duidelijk door dat besluiten van kerkelijke vergaderingen
rechtskrachtige besluiten zijn.
De door depp. aangebrachte wisseling van het lidwoord (“de
mindere vergadering …. een meerdere vergadering” wordt “een …. de
..”) acht uw commissie terecht. Vergelijk met de tekst van “oud”
en van Kampen. Een commissie van één van de kerkeraden vraagt nog
of het wenselijk is in de K.O. een regeling op te nemen over de
vraag wat het ‘ratificeren’ van besluiten van kerkelijke
vergaderingen betekent. Uw commissie volstaat met de verwijzing
naar de tekst, zoals depp, die hebben voorgesteld.
Dit artikel wordt conform het concept van deputaten aanvaard.
Artikel 31.
Beroep op een meerdere vergadering
Als iemand van oordeel is dat hem door een uitspraak van een
mindere vergadering onrecht is aangedaan, kan hij zich beroepen
op de meerdere vergadering.
De uitspraak die bij meerderheid van stemmen gedaan is, zal als
bindend worden aanvaard, tenzij bewezen wordt dat zij in strijd
is met het Woord van God of met de kerkorde.