[D2 onderling vermaan
D2.1 De leden van de gemeente zijn van Godswege verplicht elkaar te steunen in de strijd tegen de zonde. Zij vermanen elkaar liefdevol naar de regel die Christus in Matteüs 18 heeft gegeven.
D2.2 Wanneer het onderling vermaan tot bekering en verzoening leidt, wordt geen mededeling aan de kerkenraad gedaan.
D2.3 Leidt het vermaan niet tot bekering, dan wordt de kerkenraad ingelicht.]

^|115|

D2 onderling vermaan
D2.1 De leden van de gemeente zijn van Godswege verplicht elkaar te steunen in de strijd tegen de zonde. Zij vermanen elkaar liefdevol naar de regel die Christus in Matteüs 18 heeft gegeven.
D2.2 Wanneer het onderling vermaan tot bekering en verzoening leidt, wordt geen mededeling aan de kerkenraad gedaan.
D2.3 Leidt het vermaan niet tot bekering, dan wordt de kerkenraad ingelicht.

Toelichting D2

1. In de MvT1 is al gezegd waarom het onderscheid tussen ‘geheime’ en ‘openbare’ zonden niet terugkomt. Dat niet iedereen onze argumentatie deelt, was te verwachten. Maar het verbaast wel dat dit door sommigen als een principiële zaak wordt gezien, die bovendien wordt gekoppeld aan Matt. 18: zonder de beperking tot de ‘geheime zonden’ zou Matteüs 18 ten onrechte worden toegepast.
De ruimte is te beperkt om hier breed op in te gaan. Wij menen dat dit ook niet nodig is en volstaan met de verwijzing naar de gereformeerde belijdenis. In antw. 85 HC wordt onbekommerd Matteüs 18 toegepast, zonder dat er ook maar iets is te merken van beperking tot de zgn. ‘geheime zonden’.

2. De tekst van Werkorde 2 is dus per saldo gelijk gebleven aan Werkorde 1.