20/97
De provinciale commissie heeft een bezwaar van de PKC tegen het besluit van de kerkvoogdij tot oprichting van een stichting waaraan kerkelijke goederen kunnen worden overgedragen en tegen het besluit tot overdracht c.q. verkoop met uitgestelde levering gegrond geoordeeld en die besluiten vernietigd.
De kerkvoogdij maakt bezwaar tegen de procedure voor de provinciale commissie, voert aan dat de vergadering van lidmaten tot het oprichten de stichting had besloten, meent dat de kerkvoogdij geen kerkelijk lichaam is als bedoeld in ord. 19-1-1 juncto ord. 1-15-2 en stelt dat de provinciale commissie ten onrechte heeft geoordeeld dat de kerkvoogdij in strijd handelt met art. XXII en ord. 1-27-9 (met de generale regeling).
Het bezwaar tegen de duur van de procedure kan niet leiden tot vernietiging en de kerkvoogdij heeft haar standpunt voldoende kunnen toelichten.
Ten aanzien van de overige bezwaren komen de overwegingen overeen met 10/96 waarnaar de generale commissie zelf ook verwijst. Daaraan kan worden toegevoegd:
Blijkens de considerans van de akte vindt de overdracht van de kerkelijke goederen aan de stichting plaats in verband met het eindigen van het 'vrij beheer' regime van de gemeente per 1-1-96, met het kennelijke doel om het beheer van die goederen en het toezicht daarop te onttrekken aan de daarvoor met ingang van die datum ook voor de gemeente te X geldende kerkordelijke bepalingen. De generale commissie is van oordeel dat de kerkvoogdij daarmee handelt in strijd met de haar in art. XXII opgedragen taak.
Daaraan doet niet af dat de goederen, naar de kerkvoogdij stelt, slechts aan de stichting zijn verkocht onder het beding dat (nog) niet wordt overgegaan tot levering. Aan het bestuur van de stichting is immers een onherroepelijke volmacht verstrekt om die levering te doen plaatsvinden. Bovendien blijkt uit de oprichtingsakte dat de bevoegdheid om over de kerkelijke goederen te beschikken berust bij het stichtingsbestuur, met voorbijgaan van de kerkelijke bepalingen inzake het beheer en het toezicht.