15/90
Vormvoorschrift: hoewel het bezwaarschrift niet aangetekend was verzonden kan de appellant geen beroep doen op niet-ontvankelijkheid, nu blijkt dat appellant van het bezwaarschrift kennis heeft kunnen nemen. Het bepaalde in ord. 19-9-1 strekt slechts tot waarborg dat het bezwaarschrift inderdaad door de commissie wordt ontvangen.
Zaak ten gronde: ord. 12-4-1 verlangt overleg tussen
kerkenraad en bruidspaar en laat geen ruimte voor de stelling dat
volstaan kan worden met interne beraadslaging door de kerkenraad
resulterend in diens beslissing en gemotiveerde mededeling aan
het bruidspaar.
De kerkenraad heeft niet de
vrijheid regels te stellen dat, behoudens uitzondering, huwelijk
dienen te worden bevestigd door de dienstdoende plaatselijke
predikant.
Al berust de uiteindelijke
beslissing bij de kerkenraad, uit de formulering 'in overleg met'
vloeit voort dat een verzoek van het bruidspaar - na uitwisseling
van wederzijdse standpunten - slechts om gewichtige redenen mag
worden geweigerd.
Uit art. IV KO en ord. 13-2-1
volgt niet dat de kerkelijke bevestiging is voorbehouden aan de
plaatselijke predikant, met uitsluiting van anderen.