Art. 47. Alle jaren (ten ware dat de nood eenen korteren tijd vereischte) zullen eenige, zooveel mogelijk tot dezelfde provincie behoorende, genabuurde Classen samenkomen, tot welke Particuliere Synode uit iedere Classe twee Dienaars en twee Ouderlingen (welk getal door eene Synode, die uit slechts drie of vier Classen bestaat, ook op drie kan gesteld worden) afgevaardigd zullen worden. In het scheiden, zoowel der Particuliere als der Generale Synode zal eene Kerk verordend worden, die last hebben zal, om met advies der Classe den tijd en de plaats der naaste Synode te stellen.
Wat is een particuliere synode? Een particuliere synode is een samenkomst van kerken, waarvan de vertegenwoordigers der kerken door de classe gekozen worden; geen rechtstreekse vertegenwoordiging dus, maar door getrapte verkiezing, dewijl de classis samengesteld is door afgevaardigden der kerken.
Van welke kerken? Van enige, die zoveel mogelijk tot dezelfde
provincie behoren.
Men zou in dat geval ook van provinciale synode kunnen spreken
(Thans vormen Zeeland, Noord-Brabant en Limburg samen het ressort
van een particuliere synode. In deze bepaling schemert de
gedachte van evenredige vertegenwoordiging door).
Uit iedere classe zullen twee dienaren en twee ouderlingen gezonden worden; zijn er weinig classes dan zendt elke classis drie dienaren en drie ouderlingen.
|95|
De afvaardiging zal geschieden niet naar toerbeurt maar door verkiezing; de meest bekwame dienaren en ouderlingen zullen gekozen worden.
Na het nazien der credentiebrieven kan de vergadering geconstitueerd worden en een modeamen gekozen.
De agenda ener meerdere vergadering moet aan de kerken worden toegezonden, en als Ds. Joh. Jansen in zijn Korte Verklaring schrijft, blz. 206, 1e druk: „Het is nimmer gewoonte geweest, dat de punten van het agendum van een meerdere vergadering, eerst aan de mindere vergadering toegezonden werden”, is dat met de historie hopeloos in strijd.
Dr. F.L. Bos schrijft in „De praktijken en besluiten der jongste Generale Synode van de Geref. Kerken aan het geldende Geref. kerkrecht getoetst”, blz. 11: „De conclusie is dan ook gerechtvaardigd, dat ook toen het bepaalde voorschrift in deze uit de officiële Kerkenordening verdwenen was de grondige voorbereiding van synodale zaken, die de kerken in het gemeen aangaan door de mindere vergaderingen, als beginsel van kerkelijk handelen door de Gereformeerde Kerken in hun bloeitijd krachtig werd gehandhaafd”.