14e. De situatie in de Gereformeerde Gemeenten
1992
Dr. W. van ’t Spijker
De vereniging van 1869 werd niet door alle Kruisgemeenten
toegejuicht. Een klein aantal van hen bleef zelfstandig. In 1907
wist Ds. G.H. Kersten deze tot een vereniging te brengen met een
groep kerken die zich ontwikkeld had dank zij de activiteiten
van Ds. Ledeboer en nog enkele andere kerken.
Als grondslag voor de eenheid der gemeenten werd de kerkorde van
Dordrecht aangenomen. Zij werd in 1907 opnieuw uitgegeven en
sindsdien herdrukt. Ook verzorgde Ds. Kersten een uitgave van de
synodale acta van de synoden uit de zestiende eeuw. De artikelen
uit de kerkorde, die door verandering van de verhouding tot de
overheid zijn weggevallen, zijn meestentijds tussen haakjes
geplaatst.
Ook in tal van vrijere gereformeerde gemeenten vormt de Dordtse
kerkorde nog steeds een leidraad voor kerkelijk handelen.
LITERATUUR
G.H. Kersten, In het voetspoor der vaderen: een
toelichting in vraag en antwoord op de Schriftuurlijke orde en
regel in het kerkelijk leven, Utrecht 1985.
K. de Gier, Toelichting op de Dordtse Kerkorde,
Houten/Utrecht 19833.