Een evangelisch-lutherse gemeente kan betrokken zijn bij de vorming van een protestantse gemeente doordat zij verenigt met een hervormde gemeente en/of een gereformeerde kerk (zie § 4.3.2). Ook hierbij is de evangelisch-lutherse synode betrokken. De classicale vergadering dient namelijk de evangelisch-lutherse
|328|
synode te horen alvorens mee te werken aan de vorming van deze gemeente (ord. 2-11-3). Tot 1 mei 2014 is instemmend advies van de evangelisch-lutherse synode vereist (ovb. 60). En ook hier geldt dat de classicale vergadering advies vraagt aan de evangelisch-lutherse synode met betrekking tot de regelingen voor de vorming van de protestantse gemeente (ord. 2-19-2).
Omdat een evangelisch-lutherse gemeente in de regel een groter gebied omvat dan de hervormde gemeenten en gereformeerde kerken, zal bij de vorming van een protestantse gemeente veelal ook sprake zijn van grensaanpassingen. Ook daarbij moet de evangelisch-lutherse synode worden gehoord (ord. 2-11-4). Tot 1 mei 2014 is instemmend advies van de evangelisch-lutherse synode vereist (ovb. 63). Indien gewenst kan de lutherse traditie binnen de protestantse gemeente een zekere eigen plaats krijgen door de vorming van een evangelisch-lutherse wijkgemeente (ord. 2-12-9).