10. De ghetuyghenissebriefven der lidtmaten der ghemeynte die
vertrecken, sullen met ghemeynen advyse in den kerckenraet alsoo
gheschreven worden, dat de vrome ende godsalighe met desen
woorden worden gherecommandeert datse in der kercke
Godes christelick sonder opsprake ende erghernisse ghewandelt
hebben; maer sodanighe forme van ghetuyghenisse sal men die
niet gheuen dewelcke alsoo noch niet beproeft en sijn.
Ende soo het ghebuerde dat door de haestighe reyse derghener die
vertrecken willen, de tsamenkoemste des kerckenraets niet en
konde verwacht worden, sullen de dienaers des Woordts met advys
somigher ouderlinghen het ghetuygenisse schrijven, in hetwelcke,
soo sij aerm sijn, sal (dogh met discretie) aengheteekent worden,
hoevele hen van den diaconen ghegheven is, item wanneer ende waer
sij vertrecken.