|21|
Maar die schepping wijst ook al direct naar eenheid. Want God is Eén, en toch onderscheiden in drie Personen. Deze drie-enige God schept twee mensen, twee personen, maar met het verlangen naar eenheid in zich. Naar Ons beeld en gelijkenis, zegt God. En Christus zegt later dikwijls: zoals Wij één zijn, de Vader en Ik, zo moeten jullie ook één zijn.
Nog duidelijker wordt die bedoeling van eenheid als God de man laat ervaren dat hij alleen is. Hij is niet samen zoals de dieren. Hij kan niet ‘wij’ zeggen, hij leeft maar in z’n eentje als mens. Dat verlangen naar eenheid met een ander mens heeft God eerst in hem geschapen, heeft God hem later zélf laten ontdekken en toen vervulde God dat verlangen. God had natuurlijk een ander mens kunnen scheppen op dezelfde manier als waarop Hij Adam had geschapen. Maar dat deed God niet. Uit Adam bouwde hij Eva. Meer eenheid kan er niet tussen mensen zijn. Adam erkent dat: vlees van mijn vlees en been van mijn gebeente. Een vlees- en
|22|
bloedverwantschap, van hetzelfde vlees en bloed als hij. Broer en zuster zou je kunnen zeggen.
Vanwege de grote overeenkomsten trekken we de lijn nu door naar wat Paulus tegen de man zegt in Efeze. Want we geloven toch dat in Christus alle verhoudingen weer teruggebracht worden tot hun oorspronkelijke bedoeling.
In het christelijk huwelijk zijn man en vrouw broeder en zuster. Niet vanwege bloed- en vleesverwantschap zoals bij Adam en Eva, maar vanwege Geest-verwantschap. De zondig geworden bloedband is vervangen door een geestelijke band. Ze zijn beiden uit Christus geboren, door de Geest.
De vrouw is nu niet meer uit de man, maar beiden zijn uit Christus.
Op die basis, vanuit die startpositie moet de eenheid van het huwelijk gestalte krijgen. Op welke manier?
Op dezelfde manier waarop Christus Zich een gemeente verwierf, dat is zijn bruid, moet de man zich de vrouw verwerven, namelijk door zich aan haar in liefde over te geven. Hij moet zichzélf geven zoals Christus deed. Door die zichzelf-gevende liefde zal zijn vrouw gaan bloeien en groeien in christelijke volwassenheid.
|23|
Bezong Adam de lof van de eenheid (vlees van mijn vlees), zo moet de christen-man nu opnieuw zijn vrouw zien als zijn eigen vlees. En dat voeden en koesteren. De zonde zal daarin moeten worden weggedaan, alle egoïsme, hebzucht en hardheid. Want daardoor wordt een persoonlijkheid verminkt. Christus echter maakt zich een stralende bruid, zonder vlek of rimpel door de zonde veroorzaakt. Was dat het doel van Christus’ liefde — het zal ook het doel van de liefde van de man moeten zijn. Maar dat kan alleen als hij uit is op eenheid.