(Cap. II) Van den kerckenraet ende andere kerckelicke versamelinghen

10. De ghetuyghenissebriefven der lidtmaten der ghemeynte die vertrecken, sullen met ghemeynen advyse in den kerckenraet alsoo gheschreven worden, dat de vrome ende godsalighe met desen woorden worden gherecommandeert datse in der kercke Godes christelick sonder opsprake ende erghernisse ghewandelt hebben; maer sodanighe forme van ghetuyghenisse sal men die niet gheuen dewelcke alsoo noch niet beproeft en sijn.
Ende soo het ghebuerde dat door de haestighe reyse derghener die vertrecken willen, de tsamenkoemste des kerckenraets niet en konde verwacht worden, sullen de dienaers des Woordts met advys somigher ouderlinghen het ghetuygenisse schrijven, in hetwelcke, soo sij aerm sijn, sal (dogh met discretie) aengheteekent worden, hoevele hen van den diaconen ghegheven is, item wanneer ende waer sij vertrecken.