6. De dienaer sal opentlick de ghemeynte van den hartneckighen
sondaer vermanen, de sonde openbaren ende de behoorlicke plicht
die men ghedaen heeft in hem te straffen van het Avontmael aff te
houden ende daerna neerstelick te vermanen voor den volcke
verclaren ende sal de ghemeynte vermanen dat se voor desen
onboetverdighen sondaer bidde eer dat men ghedwonghen werde tot
de laetste remedie te koemen.
Sodanighe drye vermaninghen sullen der ghedaen worden.
In de eerste en sal men den sondaer niet noemen op dat hy
eenichsins verschoont werde.
In de tweede sal men hem noemen.
In de derde sal der ghemeynte aengheseyt worden datmen hem
afffsnijden sal ten sij dat hij hem bekeere opdat soo hy
hartnechkich blijft sijn affsnijdinghe door stilswijghende
bewillinghe der ghemeynte gheschiede.
De tijt die tusschen de vermaninghen gaen sal, sal in ’t oordeel
des kerckenraets staen.
Ende in de affsnijdinghe van dusdanighen hartneckighen sondaer
sal de dienaer in ’t breede verclaren het ghebruyck ende eynde
der selver, ende der selver, ende de gheloovighen vermanen dat se
gheen onnoodiche ghemeijnschap ofte conversatie metten
afghesnedenen hebben maer sijn gheselschap schouwen, in
sonderheyt tot desen eynde, opdat de afghesneden door schaemte
verslaghen sijnde aernstelick bedencken magh hem te
bekeeren.39
39 De bedoeling van den ban moet door de dienaar aan de gemeente bekend gemaakt worden. Het formulier van de ban is eerst tussen 1581 en 1586 ontstaan. Met geëxcommuniceerden mocht geen ‛onnodige gemeenschap’ worden onderhouden. Daarover verschillen de gereformeerden aanzienlijk van mening met sommige anabaptisten, die in hun opvatting van mijding alle natuurlijke relaties tussen gehuwden en ook tussen ouders en kinderen verbraken.