|13|

Ter inleiding

 

Door de Generale Synode van 2004 is aan het Deputaatschap Kerkrecht de opdracht verleend tot een evaluatie van “In Orde”, eventueel uitmondend in een voorstel tot herziening van deze publicatie (besluit 4, blz. 133 Acta 2004).

De ervaring van de achterliggende jaren heeft geleerd dat regulering van diverse zaken in het kerkelijk leven noodzakelijk is. Juist waar het procedures betreft. Er is vaak gevraagd om meer en duidelijker regels. Maar ook is in de achterliggende jaren gebleken dat er moeite kan ontstaan door een teveel aan regels, het niet helder en overzichtelijk zijn van regels bij toepassing in de praktijk; en dat regels oneigenlijk gebruikt kunnen worden. Dan ontstaat er een ongewenste en onkerkelijke juridisering bij kerkelijke procedures. Daardoor worden kerkelijke vergaderingen op een verkeerde, oneigenlijke wijze met zaken belast, juist door verkeerd gebruik van regelingen.

Het Deputaatschap is, na diepgaand beraad, gekomen tot een totale herziening van In Orde. In deze nieuwe uitgave is het aantal regels en regelingen minder gedetailleerd dan in het oude In Orde. Het geheel is nu meer op hoofdzaken gericht en er is naar gestreefd deze helder en op de praktijk toegespitst weer te geven. In de nieuwe opzet zijn knelpunten, zoals deze in de achterliggende jaren ervaren zijn, zoveel mogelijk weggenomen. Ook is aandacht gegeven aan vragen die vanuit de praktijk gesteld zijn.

Deze totale herziene uitgave is door de Generale Synode van 2007 besproken en vastgesteld en heeft de naam gekregen In goede orde.

|14|

De Synode heeft meteen de rechtskracht van het oude In Orde ingetrokken.

De eerste drie hoofdstukken zijn inleidend en bezinnend van aard; in hoofdstuk 4 gaat het meer concreet over regels en procedures. Juist dit laatste hoofdstuk is, naar onze bedoeling, direct op de praktijk toegesneden.

De gebruiker van dit boekje kan, als hij dat wil, gelijk doorgaan naar hoofdstuk 4. Wanneer hij de praktische regels zoekt, moet hij daar zijn. Hij kan ook eerst de hoofdstukken 1, 2 en 3 lezen. Deze geven onderbouwing en bezinning omtrent de praktische regelingen.