|91|

Artikel 18

 

Die dienspligte van die professore aan die Teologiese Skool is om bedienaars van die Woord op te lei, die Heilige Skrif uit te lê en die suiwere leer teen die ketterye en dwalinge te verdedig.

 

Wie mag beroep word as professor aan die Teologiese Skool?

By artikel 2 is daarop gewys dat die diens van professor aan die Teologiese Skool slegs ’n toegespitste diens van bedienaar van die Woord is, gegrond op II Timótheüs 2: 2 (kyk p. 3).

Die uiteensetting van die dienspligte van die professore hier in artikel 18 maak dit des te duideliker dat ’n professor aan die Teologiese Skool niks anders is nie as ’n bedienaar van die Woord met ’n spesiale opdrag, naamlik die opleiding van bedienaars van die Woord.

Daarom is dit logies dat ’n professor aan die Teologiese Skool slegs uit die diensdoende predikante van die plaaslike kerke binne kerkverband beroep word (Sinode 1973, Handelinge p. 315, punt 2.2.2.1). „Kerkverband” sluit ook buitelandse kerke in met wie die GKSA korrespondensie onderhou (kyk p. 18), soos in die „Teologiese skoolboekie” geformuleer word.

 

Prosedure by beroep.

Die prosedure by die beroep van ’n professor aan die Teologiese Skool word volledig uiteengesit in die „Teologiese skoolboekie”, verkrygbaar by die Registrateur van die Teologiese Skool. Aangesien die professore aan die Teologiese Skool ook professore aan die Potchefstroomse Universiteit vir CHO is, is daar sekere bepalings ten opsigte van die beroep opgeneem in die „Ooreenkoms tussen die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika en die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys met betrekking tot die Opleiding van teologiese studente aan die Teologiese Skool Potchefstroom.” Die huidige Ooreenkoms is opgeneem in die Handelinge van die Sinode van 1994, p. 656 e.v.

|92|

Die beroep geskied deur al die kerke in kerkverband deur middel van hul afgevaardigdes, die Breë Kuratorium (Sinode 1973, Handelinge p. 315, punt 2.2.2.2; Sinode 1994, Handelinge p. 650, punt 3.2).

Nadat die beroep aanvaar is, word die predikant volgens artikel 10 KO losgemaak van sy kerk en ontvang ’n akte van losmaking (kyk p. 34, en 49) (Sinode 1991, Handelinge p. 730, punt 2.1.4).

 

Toesig en tug oor professore.

Wat hul dienswerk betref, is die professore gelyklik verbonde aan al die plaaslike kerke in die kerkverband (GKSA) (Sinode 1973, Handelinge p. 315, punt 2.2.1.3). Daarom hou al die kerke gesamentlik toesig oor die dienswerk van die professore deur middel van die Kuratorium.

Ten opsigte van die dienswerk van die professore, het die Sinode van 1991 besluit dat die Breë Kuratorium verantwoordelik is vir die tug ooreenkomstig artikels 79 en 80 KO; dieselfde Sinode het ook die prosedure vir hierdie tug vasgestel. Die kerkraad waar die professor lidmaat is, is verantwoordelik vir die toesig oor sy leer en lewe en vir die tug ooreenkomstig artikels 76 en 77 KO. Wanneer ’n professor op uitnodiging die Woord bedien in een of ander plaaslike Gereformeerde kerk, geskied dit onder toesig van die plaaslike kerkraad (Handelinge p. 729 e.v., punt 2.1).

 

Die dienspligte van die professore.

Die eerste plig van die professore is „om bedienaars van die Woord op te lei”. Hierdie opleiding geskied volgens die leerplanne en kursusse wat deur die Sinodes en Kuratoriums vasgestel word.

’n Belangrike en fundamentele deel van hierdie opleiding is die uitleg van die Heilige Skrif; prediking is die hart van enige predikant se bediening, en daarom is die opleiding in die uitleg van Gods Woord ’n kardinale en onmisbare deel in die toerusting van voornemende bedienaars van die Woord.

Hierdie „uitleg van die Heilige Skrif” as deel van die professore se diensplig is egter nie beperk tot die lesingkamer nie, maar dit moet ook die kerke in kerkverband ten goede kom; veral deur middel van publikasies kan baie bereik word.

|93|

Dit geld ook van die derde „diensplig” in hierdie artikel: die verdediging van die suiwere leer teen ketterye en dwalinge. In die opleiding van voornemende predikante is dit van groot betekenis; maar terselfdertyd moet die lidmate van die plaaslike kerke ook in hierdie verband toegerus word deur middel van publikasies.

 

Die Kuratorium.

Die Kuratorium is die „liggaam” wat namens die kerke in kerkverband toesig hou oor alle aspekte van die werksaamhede aan die Teologiese Skool.

Elke partikuliere sinode benoem 2 lede elk (met secundi) van die Kuratorium en die Breë Kuratorium vir ’n termyn van 3 jaar. Hierdie benoeming vind plaas op die sitting van die partikuliere sinodes direk vóór die driejaarlikse byeenkoms van die nasionale sinode. Wanneer ’n kurator uit die ressort van die partikuliere sinode wat hom benoem het, verhuis, bly hy aan as kurator totdat die eersvolgende partikuliere sinode iemand in sy plek benoem. Hy kan egter ook versoek dat ’n secundus in sy plek opgeroep word tot met die eersvolgende partikuliere sinode.

Die Sinode van 1991 het omvattende besluite geneem oor die samestelling, die wese en die verantwoordelikhede van die Kuratorium (Handelinge p. 494 e.v., punt 22.7; kyk ook Handelinge Sinode 1994, p. 650, punt 3.2).

Besonderhede oor die Kuratorium is vervat in die „Teologiese skoolboekie”, verkrygbaar by die Registrateur van die Teologiese Skool.